20 |سی‌روزنامه |روزدوم

بسم‌الله... گرد و خاک خانه‌تکانی آن‌قدر زیاد بود که حساب روزهای مانده تا مهمانی سی‌روزه‌ را گم کنیم اما حالا که اولین روز مهمانی شده اولین روز خانه‌دار شدن‌مان فرصت خوبی‌است که ساعت‌های مانده‌از سی‌روزه‌ی خدا را قدر بدانیم. به رسم سال‌های پیش قلم دست می‌گیریم برای ثبت لحظه‌هایی از این روزها در این نامه. که بشود سی‌روزنامه.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

روزدوم
گفت روزه‌هامان خراب می‌شود. گفتم همین‌طوری که نمی‌شود سرمان را بیندازیم برویم ساکن اولین سقف زندگی‌مان بشویم. دوتایی رفتیم توی فکر ماه. او گفت ماه رمضان من گفتم ماه عسل.
باحال و روز ماتصمیم برای سفر ماه عسل کار ساده‌ای نبود. از مشهد رسیدیم به اصفهان و بعد کاشان وامام‌زاده عبدالله قم. شهرهای جنوب و جنگل ودریاهای شمال هم توی لیست گزینه هایمان بودند.
گفت بمانیم قم. گفتم پس ماه‌عسل چه‌می‌شود؟
اصرارش به نرفتن به دلم فهماند که شیرینی عسل همه شهرهای دورونزدیک بادور شدن از سفره‌خدا زهرهلاهل است. حالا اگرکسی بگوید ماه عسل کجا بودید می‌گویم: مهمان خدا. شهر رمضان.

دعای روز دوم: اللهم‌ قربنی فیه الی مرضاتک، وجَنِّبنی فیه من سخطک ونقمائک، و وفِّقْنی فیه لقرائت آیاتک،برحمتک یا ارحم‌الراحمین ......... خدایا در این روز من را به رضایتت نزدیک و از خشمت دور ساز. و به تلاوت قرآنت موفق بدار به حق رحمتت ای مهربان‌ترین!