35 |شباهت

ساختمان‌هایی را که همه‌ سفیدند و قهوه‌ای رد می‌کند. دستی تکان می‌دهد برای نگهبانی که مثل همه‌ی نگهبان‌های دیگر لم داده جلو تلوزیون. نگهبان با لبخندی تکراری جوابش می‌دهد و او وارد حیاط مجتمعی می‌شود که مو نمی‌زند با مجتمع‌های دیگر. کمی از هوای گرفته‌ی غروب را نفس می‌کشد و خیره می‌شود به پنجره‌هایی که همه مثل هم‌اند.
آسان‌سور دوباره خراب است. از پله‌هایی که همه‌ مثل هم‌اند شش طبقه‌‌ی یک شکل را بالا می‌رود. کلید را توی قفل دری که مثل درهای دیگر است می‌چرخاند. در رو به واحدی شبیه به واحدها‌ی دیگر باز می‌شود.
کسی جلو می‌‌آید. سلام می‌کند، پلاستیک خرید‌ها را از او می‌گیرد و بعد کمی لبخند... 
لبخندی که شبیهی برایش نیست.